Blog – Onbevlekte ontvangenis

Ik denk niet dat er werkelijk een onbevlekte moeder was die een kind baarde van god. Alhoewel, als ik dit zo terug lees vind ik onbevlekt eigenlijk van toepassing op alle moeders behalve als je net een chocolade ijsje of tomaten­soep over je heen hebt gekregen dan kunnen we spreken van een bevlekte moeder. Ik denk dat die maagdelijke geboorte gaat over een niet lichamelijke geboorte. De geboorte van het onschuldige kind in het lichaam en het bewustzijn van de volwassene en dat is inderdaad de start van vrede op aarde of toch tenminste meer vrede in jezelf!

[‘Hello!’ – HIGHLY COMMENDED 2016 Comedy Wildlife Photography Awards by Philip Marazzi]

Want al denken we dat we een eigen leven leiden als volwassene met een vrije wil, het grootste deel van ons gedrag en onze beslissingen zijn gebaseerd op vreemde en onware aannames opgedaan in de eerste paar jaar van ons leven.

Een voorbeeld: veel mensen schrikken en bevriezen wanneer iemand de stem verheft of boos wordt, terwijl we als volwassene hier eigenlijk prima mee om kunnen gaan. Wat zou het als iemand boos op je wordt? Misschien is het terecht, misschien niet, maar rationeel gezien zouden we de schouders op kunnen halen en verder gaan. Toch gebeurt er bij veel mensen iets heel anders. We bevriezen, slaan dicht, weten opeens geen tegenargument te noemen of we worden zelf ongewild nog veel bozer, gaan ons verdedigen of uitputten in excuses. En waarschijnlijk zijn we nog uren of zelfs dagen bezig met bedenken wat we wél hadden moeten zeggen en wat die ander niet had mogen zeggen.

De reactie die we in het nu vertonen gaat helemaal niet over het nu maar gaat terug naar je kinder­jaren. Stel: een vader of moeder valt tegen je uit op het moment dat je in je onbekommerde spel onbedoeld iets kapot of vies maakt. Je ouder heeft het toevallig heel druk of er zijn zorgen en er is een flink felle boze reactie.  Als klein kind ben je helemaal afhankelijk van je ouders en op het moment dat ze flink boos op je worden en je het gevoel hebt niet meer zeker te zijn van hun liefde en zorg kan dat als heel bedreigend voelen. Je schrikt je wezenloos en je kan zelfs doods­angst ervaren omdat je nu eenmaal afhankelijk bent van je ouders om te overleven.

[A tough day at the office’ – WINNER of The Nikon Creatures of the Land Category, and OVERALL WINNER 2016 by Angela Bohlke]

Je kan het ook nog niet relativeren dat ze het druk hebben of zorgen hebben, nee, je ouders zijn voor jou onfeilbaar en de enige conclusie is dan ook dat jij iets verschrikkelijks hebt gedaan en om verzekerd te blijven van hun liefde moet jij je dus aanpassen. Na een aantal van deze ervaringen word je misschien heel voorzichtig en mag je geen fouten meer maken, of je wordt onzichtbaar of juist heel druk, of je gaat heel goed je best doen een perfecte dochter of zoon te worden of je geeft het op en wordt rebels, of je gaat heel veel grappen maken en iedereen opvrolijken of juist heel meelevend en behulpzaam, etc. etc. De mogelijkheden zijn eindeloos en een overlevings­mechanisme is geboren!

En dat is ook helemaal niet erg, met de meeste overlevings­mechanismen kunnen we juist prima functioneren of zelfs veel bereiken. Tot het gaat knagen of uit elkaar spat in een burnout, een relatiebreuk, lichamelijke klachten of je bent simpelweg je eigen gedrag kotsbeu.

Het mooie is dat er manieren zijn om als volwassene deze mechanismen te ontmantelen. Het is prachtig om te ontdekken dat je als kind allerlei aannames hebt gedaan, ‘ik deug niet, mag er niet zijn, ik moet heel erg mijn best doen om de liefde te verdienen’ en dat ze niet kloppen en ook nooit waar zijn geweest. Het lag niet aan jou en heeft werkelijk nooit aan jou gelegen! Het was gewoon een menselijke ouder met een kort lontje op dat moment zonder geduld of begrip (ook hier zijn de variaties en voorbeelden eindeloos).

Niets voelt zo vervullend en adembenemend fijn als dát kunnen omarmen waarvan je geheel onterecht lange tijd hebt gedacht dat het een slecht eigenschap van je was. Zodra iets uit de schaduw komt besef je meteen dat het helemaal geen schaduwkant was en ook nooit is geweest, je had er alleen een verkeerde aanname over.

Uiteindelijk zijn het jouw eigen overtuigingen en jij bent ook de enige die ze kan doorzien en er compassie voor voelen waarna ze je leven niet meer beheersen. Anderen kunnen je gelukkig wel helpen; ‘je moet het wel zelf doen maar gelukkig niet alleen’.

Jezelf ontvangen weten hier op aarde met alles wat er in je is geeft een grote rust en ontspanning en een liefde voor dit vreemde en volmaakte leven.

Waarmee we weer terug zijn bij de betekenis van kerst: De geboorte van het onschuldige kind in het lichaam en het bewustzijn van een volwassene en dat is werkelijk de enige mogelijke weg naar vrede! Zolang wij mensen reageren vanuit kindpijn en overlevingsmechanismen is innerlijke én uiterlijke vrede een illusie.

Chi Neng Qi gong helpt me enorm om dit onschuldige kind en de vrede te ervaren. Door je steeds weer te verbinden met de bron gaat de Qi stromen en kunnen we deze zelfliefde al voelen, ook waar we deze nog niet eigen hebben gemaakt.
Met Familie (systemische) Opstellingen werken we aan het herstel met deze bron en worden valse aannames makkelijk zichtbaar.

Fijne dagen en voor 2023 vrede met jezelf gewenst!

Cursussen: Opstellingen en Qigong
Familie (systemische) Opstellingen: Opstellingen-dag, -middag, -avond (in Boekel of nabij Utrecht – NL)